دانشکده داروسازی و علوم دارویی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
تأسیس
۱۳۳۵
نوع
سراسری (دولتی)
مکان
وابسته به
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
وب‌گاه
دانشکده داروسازی و علوم دارویی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از جمله قدیمی ترین، مهم ترین و بزرگترین دانشکده های داروسازی سراسر کشور می باشد که در سال ۱۳۳۵ تاسیس شده است.
==تاریخچه[۱]
محتویات
- ۱ ===== تاسیس دانشکده (سال ۱۳۳۵) ===
- ۱.۱ منفک شدن دانشکده داروسازی از دانشکده پزشکی و رسمیت یافتن دانشگاه اصفهان (سال ۱۳۳۷)
- ۱.۲ ادغام مجدد دانشکده پزشکی و داروسازی (سال ۱۳۴۰)
- ۱.۳ توقف سه ساله فعالیت های دانشکده (سال ۱۳۴۱)
- ۱.۴ جداسازی مجدد دانشکده دارو سازی از پزشکی و تغییر نام به دانشکده علوم دارویی (سال ۱۳۴۶)
- ۱.۵ انحلال دانشکده داروسازی اهواز و انتقال دانشجویان آن به اصفهان (سال ۱۳۴۷)
- ۱.۶ تاسیس دوره دکتری و تغییر نام دانشکده به دانشکده داروسازی و علوم دارویی (سال ۱۳۵۱)
- ۱.۷ تاسیس دوره فوق لیسانس بیوشیمی (سال ۱۳۵۲)
- ۱.۸ برگزاری اولین کنگره علوم دارویی ایران (سال ۱۳۵۵)
- ۱.۹ بعد از انقلاب
- ۲ گروه های آموزشی[۲]
- ۳ امکانات
- ۴ منابع
===== تاسیس دانشکده (سال ۱۳۳۵) ===
دانشکده داروسازی اصفهان در سال تحصیلی ۱۳۳۵-۱۳۳۴ بنابر اجازه رسمی وزارت فرهنگ تاسیس گردید و در ابتدا به صورت مشترک با دانشکده پزشکی و به ریاست جناب آقای دکتر حسین قلی اوژند اداره میشد. در تابستان سال ۱۳۳۵ پس از تهیه مقدمات و تجهیزات لازم اقدام به پذیرش دانشجو کرد که پس از برگزاری مسابقه ورودی تعداد ۱۵ نفر برای تحصیل انتخاب شدند که دو نفر از آنها انصراف و یا تغییر رشته دادند. سر انجام اولین جلسه درس دانشکده داروسازی اصفهان در ساعت ۲ بعدازظهر روز ۱۶ دی ۱۳۳۴ تشکیل شد. پس از سخنرانی اقای دکتر اوژند رئیس دانشکده پزشکی و داروسازی جنای دکتر فضل الله حکمتیار اولین تدریس دانشکده را در زمینه شیمی تجزیه انجام داد.
برنامه تحصیل رشته داروسازی در آن زمان مطابق برنامه دانشکده داروسازی تهران اجرا می شد. دوره تحصیل برای دریافت درجه دکتری داروسازی حداقل ۵ و حداکثر ۷ سال بود و دانشجویان این رشته در مدت ۴ سال دروس نظری و عملی را در دانشکده و کارآموزی خود را در دواخانه های سطح شهر فرا میگرفتند و از نیمه دوم سال چهارم مجاز بودند که در صورت موفقیت در گذراندن دروس ارائه شده تحت راهنمایی یکی از اعضای هیئت علمی آموزشی دانشکده موضوع پایان نامه خود را انتخاب کنند
منفک شدن دانشکده داروسازی از دانشکده پزشکی و رسمیت یافتن دانشگاه اصفهان(سال ۱۳۳۷)
در سال ۱۳۳۷ پس از تلاش های پیگیر و مستمر اعضاء هیئت علمی و دانشجویان دانشکده و با موافقت وزارت فرهنگ دانشکده داروسازی از دانشکده پزشکی منفک و به صورت یک واحد آموزشی مستقل به کار خود ادامه داد. در این زمان بنابر گشایش دانشکده ادبیات و علوم انسانی،دانشگاه اصفهان نیز رسمیت یافت. لازم به ذکر است که در آن زمان وجود حداقل سه دانشکده برای رسمیت یافتن یک دانشگاه ضروری بود.
مسئولیت اداره دانشکده داروسازی در این زمان یه آقای دکتر عبدالباقی نواب و معاونت آن به دکتر حکمتیار واگذار شد. با توجه به همکاری های قبلی بین دانشکده داروسازی اصفهان و تهران طی حکمی از طرف وزیر فرهنگ آقای دکتر مهدی نامدار استاد دانشگاه تهران در اواخر آذر ماه سال ۱۳۳۷ به سرپرستی دانشکده داروسازی اصفهان منصوب گردید تا در انجام امور با آقای دکتر نواب همکاری کند.
ادغام مجدد دانشکده پزشکی و داروسازی (سال ۱۳۴۰)
در تیر ماهسال ۱۳۴۰ وزیر فرهنگ طی حکمی به دانشگاه اصفهان به علت کمبود بودجه و برخی مسائل دیگر دستور ادغام مجدد این دو دانشکده را صادر کرد و آقای دکتر حسینقلی اوژند را به ریاست آن منسوب کرد. در این زمان نعاونت هر دو دانشکده را آقای دکتر حسین انواری بر عهده داشت.
توقف سه ساله فعالیت های دانشکده (سال ۱۳۴۱)
از سال تحصیلی ۴۲-۱۳۴۱ به مدت حدود سه سال دانشکده داروسازی به دلیل کمبود اساتید متخصص و امکانات و تجهیزات کافی بنا به دستور وزیر فرهنگ دانشجو نپذیرفت و دانشجویان ادامه تحصیل خود را در دانشکده داروسازی تهران ادامه دادند. سرانجام در آبان سال ۱۳۴۴ طی تلگرافی از سوی دبیر کل شورای مرکزی دانشگاه های کشور برقراری مجدد دوره داروسازی مورد موافقت قرار گرفت. بدین ترتیب نام دانشکده پزشکی به دانکشده پزشکی و داروسازی تغییر نام داد و جناب دکتر حکمتیار یه سمت ریاست فنی دانشکده داروسازی منصوب گردید.
جداسازی مجدد دانشکده دارو سازی از پزشکی و تغییر نام به دانشکده علوم دارویی (سال ۱۳۴۶)
در سال ۱۳۴۶ طی حکمی از شورای مرکزی دانشگاه دانشکده داروسازی از دانشکده پزشکی جدا شد و به نام دانشکده علوم دارویی تغییر نام داد. در این زمان سرپرستی دانشکده علوم دارویی به آقای دکتر ابوتراب نفیسی واگذار شد که با حفظ سمت استادی و ریاست دانشکده پزشکی، دانشکده علوم دارویی را نیز اداره می نمودند.
در همین زمان بود که با همت جناب آقای دکتر عباس ادیب، طرح ساختمان فعلی دانشکده پزشکی ریخته شد و نقشه های مربوط به آن از تصویب گذشت.
انحلال دانشکده داروسازی اهواز و انتقال دانشجویان آن به اصفهان (سال ۱۳۴۷)
در سال تحصیلی ۴۸-۱۳۴۷ دانشکده داروسازی اهواز منحل شد و دانشجویان آن به دانشکده داروسازی اصفهان منتقل شدند. این افراد که حدود ۵۰ نفر بودند همراه با سایر دانشجویان دانشکده به تدریج فارغ التحصیل شدند.
تاسیس دوره دکتری و تغییر نام دانشکده به دانشکده داروسازی و علوم دارویی (سال ۱۳۵۱)
در سال تحصیلی ۵۲-۱۳۵۱ به دنبال فعالیت های پیگیر و مداوم دانشجویان و مسئولین وقت دوره ۴ ساله لیسانس علوم دارویی به دوره ۶ ساله دکتری داروسازی تبدیل شد.
در این سال نیز نام دانشکده به دانشکده داروسازی و علوم دارویی تغییر نام داد.
تاسیس دوره فوق لیسانس بیوشیمی (سال ۱۳۵۲)
در سال ۱۳۵۲ به همت مسئولین دانشکده و گروه بیوشیمی پذیرش دانشجو در رشته .M.Scبیوشیمی به عنوان اولین دوره تحصیلات تکمیلی دانشکده و دانشگاه آغاز شد.
برگزاری اولین کنگره علوم دارویی ایران (سال ۱۳۵۵)
به دنبال برگزاری موفقیت آمیز چندین همایش علمی بین‌المللی در دانشکده در دهه ۵۰، تصمیماتی برای تشکیل اولین کنگره علوم دارویی ایران در دانشکده داروسازی و علوم دارویی اصفهام گرفته شد. در مهر ماه سال ۱۳۵۴ کمیته اولیه ای جهت بررسی شرایط و اقدامات اولیه برگزاری کنگره به عضویت آقایان دکتر محمد سوزنگر، دکتر حسین ضیاء، دکتر حسن امامی، دکتر تقی قفقازی و مهندس ایرج جوادی و به ریاست جناب دکتر علی وزیری تشکیل گردید. سپس تصمیم گرفته شد برنامه نهایی این کنگره طی جلسه ای که در آن روسای سایر دانشکده های داروسازی کشور حضور دارند به تصویب برسد. این جلسه در بهمن همان سال بر‌گزار گردید و قرار شد که در روزهای ۵ الی ۱۳ اسفند سال ۱۳۵۵ این کنگره بر‌گزار شود. دبیری کنگره در همان جلسه بر عهده جناب دکتر علی وزیری گذاشته شد.
این کنگره در نهایت بر‌گزار شد و بیش از ۲۰۰ نفر از محققین و دانشمندان کشورهای انگلستان، آلمان، اتریش، اسپانیا، نیوزلند، مصر، سودان، پاکستان، عراق و ایران شرکت کردند.
بعد از انقلاب
پس از شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران دانشکده داروسازی و علوم دارویی اصفهان نقش بارزی در این مرحله نیز ایفا نمود. اعزام های متعدد اساتید و دانشجویان به جبهه های نبرد، نقش بارز گروه های مختلف دانشکده بالاخص گروه مواد دارویی در تهیه برخی داروهای مورد نیاز نظیر داروهای مسکن و ساخت، طراحی و تامین باند، گاز و گاز وازلین استریل در دانشکده از این موراد می باشد.
تعدادی از فارغ التحصیلان و دانشجویان دانشکده در این زمان در جبهه های مختلف به درجه رفیع شهادت نایل آمدند. شهید دکتر فقیهی، شهید عبدالعلی منتشر، شهید علیرضا ولیان، شهید سیدحسین هدایتی، شهید علیرضا پورمحمدی، شهید حسینعلی سمندری و شهید قاسم مختاری از جلمه این افراد می باشند.
گروه های آموزشی[۲]
گروه فارماکولوژی و سم شناسی
تدریس فارماکولوژی در دانشکده پزشکی و داروسازی از سال ۱۳۳۰ آغاز گردید. سپس گروه فارماکولوژی و فیزیولوژی تشکیل شد تا اینکه در اواخر سال ۱۳۶۵ گروه فارماکولوژی از فیزیولوژِی مجزا شد و به شکل گروه مستقلی درآمد. این گروه در سال ۱۳۷۵ از دانشکده پزشکی به دانشکده داروسازی منتقل شد. این گروه از سال ۱۳۶۳ در مقطع Ph.Dدانشجو می پذیرد.
گروه فارماسیوتیکس
این گروه از سال ۱۳۴۶ و با نام گروه مواد دارویی فعالیت خود را در دانشکده آغاز نمود. گروه فرماسیوتیکس یا داروسازی صنعتی از سال ۱۳۶۸ در مقطع Ph.Dدانشجو می پذیرد.
گروه فارماکوگنوزی
گروه فارماکوگنوزی فعالیت های خود را از سال ۱۳۵۱ شروع نمود و در سال ۱۳۷۰ به صورت رسمی از گروه مواد دارویی منفک گردید. این گروه از سال ۱۳۶۸ در مقطع Ph.Dدانشجو می پذیرد.
گروه شیمی دارویی
این گروه فعالیت های خود را در زمینه آموزشی و پزوهشی یه شکل امروزی عملاً از سال ۱۳۴۹ و تحت عنوان گروه داروهای شیمیایی و زهر شناسی آغاز نمود. این گروه از سال ۱۳۶۸ در مقطع Ph.Dدانشجو می پذیرد.
گروه بیوشیمی
تدریس دروس بیوشیمی از بدو تاسیس دانشکده پزشکی و داروسازی توسط اساتید این گروه انجام می شد تا اینکه در سال ۱۳۴۶ این گروه تحت عنوان گروه بیوشیمی و تغذیه در دانشکده داروسازی رسماً موجودیت یافت.
در سال ۱۳۵۲ پذیرش دانشجو در رشته .M.Scبیوشیمی به عنوان اولین دوره تحصیلات تکمیلی دانشکده و دانشگاه آغاز شد و از سال ۱۳۶۸ نیز در مقطع Ph.Dدانشجو می پذیرد.
گروه داروسازی بالینی و خدمات دارویی
این گروه فعالیت های آموزشی و پژوهشی خود را به صورت رسمی از سال ۱۳۸۲ آغاز نمود.
گروه بیوتکنولوژی دارویی
این گروه فعالیت های آموزشی و پژوهشی خود را به صورت رسمی از سال ۱۳۸۲ آغاز نمود.
امکانات
مجله Research in Pharmaceutical Sciences (RPS)
دانشکده داروسازی و علوم دارویی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان فعالیت خود را در سال 2006 میلادی با 2 شماره در سال آغاز نمود که در حال حاضر به 6 شماره در سال ارتقاء یافته وتوسط Wolters Kluwer (Medknow)چاپ می گردد. ضریب تاثیر این مجله در سال 2022 توسط (Web of Science) Clarivate Analytics برابر 1.2 اعلام شده و در مجموع پارامترهای رتبه بندی این مجله به شرح زیر می باشد:
Impact Factor (IF): 2.1
Quartile: Q1
H-Index: 38
SJR: 0.5
Frequency of publication: Bimonthly
The latest issue: Volume 18, issue 6
ضمنا، این مجله در پایــــگاههای مهم زیر
PubMed, Emerging Sources Citation Index (Web of Science), SCOPUS, DOAJ, Scimago Journal Ranking
وهمچنین بسیاری از پایگاههای معتبر دیگر نمایه می گردد .
کتابخانه[۴]
کتابخانه دانشکده داروسازی و علوم دارویی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از سال ۱۳۴۸ فعالیت خود را آغاز نموده ودر سال 1396 به کتابخانه موید الاطباء در روبروی ساختمان دانشکده انتقال یافت.
مرکز تحقیقات علوم دارویی اصفهان[۵]
مرکز تحقیقات علوم دارویی اصفهان در اواخر سال ۱۳۸۱ مجوز تاسیس را از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اخذ نمود. در حال حاضر این مرکز در فضای داخلی دانشکده قرار دارد.
مرکز تحقیقات علوم دارویی از پنج گروه آموزشی زیر تشکیل شده است: ۱. بیوانفورماتیک
۲. بیوتکنولوژیدارویی
۳. خدمات و مراقبت های داروسازی
۴. فراورده های خوراکی غذایی
باغ گیاهان دارویی
داروخانه مدل
منابع
- دکتر علیرضا قنادی. دانشکده داروسازی و علوم دارویی اصفهان؛ نیم قرن حضور، تجربه، تلاش و افتخارآفرینی. انتشارات دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ۱۳۸۵.
- دکتر علیرضا قنادی. دانشکده داروسازی و علوم دارویی اصفهان؛ نیم قرن حضور، تجربه، تلاش و افتخارآفرینی. انتشارات دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ۱۳۸۵.
- «مجله RPS- معرفی». وبسایت دانشکده داروسازی و علوم دارویی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان. بازبینی‌شده در ۲۳ آذر ۱۳۹۲.
- «کتابخانه». وبسایت دانشکده داروسازی و علوم دارویی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان. بازبینی‌شده در ۲۳ آذر ۱۳۹۲.
- دکتر علیرضا قنادی. دانشکده داروسازی و علوم دارویی اصفهان؛ نیم قرن حضور، تجربه، تلاش و افتخارآفرینی. انتشارات دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ۱۳۸۵.
- وبسایت دانشکده داروسازی و علوم دارویی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
- دکتر علیرضا قنادی. دانشکده داروسازی و علوم دارویی اصفهان؛ نیم قرن حضور، تجربه، تلاش و افتخارآفرینی. انتشارات دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ۱۳۸۵.